Lees hier het artikel van onze creative globetrotter (en topper) Budi over zijn passies.
Artikel van BN DeStem door Caroline van Schubert. Foto van Joris Knapen / Pix4Profs.
BREDA - Budi Loonen (42) uit Breda is sinds zijn geboorte slechthorend, maar dat weerhoudt hem er niet van als The Creative Globetrotter de wereld over te reizen en jongeren te onderwijzen en te inspireren. ,,Als iemand zoals ik, met gehoorverlies Chinees, een échte tonentaal, kan leren, kan een ander ook z’n passie volgen.”
Loonen is doof aan één oor en heeft een verlies van 65 dB in het andere. Dat betekent dat hij vooral geen hoge tonen hoort. Een beperking? Misschien, maar het houdt hem niet tegen de wereld te ontdekken en nieuwe mensen te ontmoeten. ,,Gelukkig zijn er handige apparaatjes die me helpen, zoals een microfoontje dat direct op mijn gehoorapparaat aangesloten is.”
Het zijn een van de attributen die hij standaard in zijn koffer stopt. En die koffer kwam al op veel plekken: van Nepal tot Argentinië, van Nieuw-Zeeland tot Canada. Tijdens zijn laatste reis trok hij rond door zijn ‘favoriete continent’ Zuidoost Azië. Loonen gaf er gastlessen op universiteiten in China en India in de vakken Visual Dynamics en Design Thinking.
,,Ik geef altijd vakken die te maken hebben met reclamemaken en creatief denken. Vaak heeft de lesstof ook met inclusie te maken, met het betrekken van mensen met een beperking.” Zo werkte hij met studenten aan rolstoelinnovaties. ,,Je kunt ze plaatjes van een rolstoel laten zien, maar ze óók laten ervaren hoe het is om erin te zitten. Ik ben meer van de praktische aanpak. Zo spreek je het gevoel aan.”
‘Het trok me leeg als een parasiet’
Als creative art director vormt gevoel in alles wat Loonen denkt en doet de basis. Tot tien jaar geleden liep hij daar op zijn werk regelmatig in vast. ,,In de reclamewereld hangt veel af van ego, werkdruk, presteren. Er is een vechtersmentaliteit. Zo’n houding gaat áltijd ten koste van anderen. Het trok me leeg als een parasiet.”
Een burn-out lag op de loer. Toen ook zijn relatie strandde, besloot hij in 2014 zijn droom achterna te gaan en een wereldreis te maken. Zijn belevenissen als The Creative Globetrotter houdt hij sindsdien bij op zijn website en sociale mediakanalen.
Na een jaar reizen ging hij als gastdocent aan de slag op de universiteit in Chongqing in China. In de jaren daarna volgden andere universiteiten in China en in India. Zo kon hij zijn reizen combineren met het inspireren van studenten.
Ook bezocht Loonen zijn geboorteland Indonesië. Hij werd geadopteerd toen hij twee weken oud was. ,,Ik heb mijn biologische moeder niet kunnen vinden. Maar zelf in Indonesië zijn en in Surabaya zien in welk ziekenhuis ik ben geboren en vanuit welk tehuis ik ben geadopteerd, dat gaf rust. Ik ga er nog regelmatig naartoe, ik voel me er op mijn gemak. De sfeer, de manier van leven, de mensen die op me lijken. Ik voel me Nederlander, maar Indonesië is een van mijn favoriete bestemmingen.”
"Mijn ouders leerden me dat ik me nooit door mijn slechthorendheid moest laten beperken"
Loonen groeit op in Hooge Zwaluwe, zijn ouders hebben daar een kwekerij. Hij heeft een gelukkige jeugd, waarin zijn creatieve talent al vroeg naar boven komt. ,,Ik tekende vaak”, vertelt hij. Stripboeken verslindt hij en zijn koffertje met tekenmaterialen gaat overal mee naartoe. Zijn ouders leren hem al jong in zijn kracht te staan. ,,Ze zeiden dat ik alles kon bereiken wat ik maar wilde. En dat ik me nooit door mijn slechthorendheid moest laten beperken.”
Die basishouding houdt hij vast, hoewel hij het er als begin twintiger wel een periode moeilijk mee had. ,,Ik werd ontslagen bij mijn eerste baan en had het gevoel dat het met mijn beperking te maken had. Ik wist niet hoe ik het moest aanpakken wanneer ik iets niet verstond en hoe ik voor mezelf moest opkomen.”
Op zoek naar oplossingen klopt hij aan bij verenigingen voor slechthorenden en leert al snel: met een open houding kom je ver.
Op zijn reizen ervaart hij zijn slechthorendheid daarom nooit als probleem. ,,Ik hoor vaak van andere slechthorenden dat ze zo’n reis nooit zouden maken. Maar ik zie dat anders. Er zijn altijd mensen die je willen helpen. Ik verwacht niet dat anderen zich aanpassen aan mij. Als je je leven wilt veranderen, moet je zelf aan het stuur gaan zitten. En als je je openstelt voor anderen, krijg je veel terug.”
‘Ik neem geuren makkelijk waar’
Hierdoor lukte het hem zelfs de Chinese taal onder de knie te krijgen. ,,Niet makkelijk, want het Mandarijn is een tonentaal, waarbij toonhoogte en uitspraak heel belangrijk zijn.” Bovendien: bij wie slecht hoort, werken andere zintuigen vaak beter. ,,Ik luister niet met mijn oren, maar met mijn ogen. Ik neem geuren makkelijker waar en heb een sterke intuïtie.”
Dik vijf jaar geleden besluit Loonen de reclame nog één kans te geven. Hij komt terecht bij het Bredase NO TOMATO, waar hij nog steeds werkt als creative art director. ,,Een warm bad. Het was het tegenovergestelde van alle voorgaande ervaringen. Hier staat de mens centraal. Natuurlijk heb je verantwoordelijkheden, maar persoonlijke ontwikkeling staat hoog in het vaandel.” Daarom kan Loonen sindsdien zijn werk, reizen en projecten in het buitenland combineren.
,,Ik wil mooi werk blijven maken en anderen aansteken met het creatieve virus, in binnen- én buitenland. Door anderen te inspireren tot mooie ideeën en innovaties te komen en dit ook weer door te geven, maak ik de wereld een beetje beter. Regelmatig krijg ik berichten van studenten over wat ik voor hen heb betekend.”
En: ,,Als het mij lukt met mijn slechte gehoor de wereld over te reizen en les te geven in landen waar de faciliteiten en mogelijkheden minder zijn, kan ieder ander met hard werken ook zijn of haar droom waarmaken.”